فراموژدن

فارسی

مصدر

• ️🗣️/فَراموژْدَنْ/^📤 🌐فرامو + ژ + دن

1. مصدر^[߹]«مصدر» واژه‌ای است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم می‌شود. اغلب اسم یک فرایند است، مثل «خوردن» و «گفتن»؛ ولی گاهی ممکن است اسم یک رابطه باشد، مثل «بودن» و «باشیدن». سببی^[߹]«مصدر سَبَبی» مصدری است که به «ـژدن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شود که گویای یک فعالیت طبیعی است؛ مثل، «جَذْبِژْدَن» در «هسته اتم الکترون‌ها را [بسمت خودش] جَذْبِژَد» که گویای جذب شدن «الکترون‌ها» توسط «هسته اتم» است؛ بعبارتی، هیچ اراده یا مسئولیتی متوجه «هسته اتم» نیست. کُنادین^[߹]«مصدر کُنادین» مصدری است که به «ـدن/ـتن»، «ـادن»، «ـاندن»، «ـاردن»، یا «ـژدن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شود که صریحا گویای متاثر بودن یا نبودن مفعول نیستند؛ مثل، «برداشتن» در «کیف ام را برداشتم» که گویای متاثر بودن «کیفم» است، ولی در «داده‌ها را از پایگاه‌داده برداشتم» چنین نیست. «فَرامودَن»:^[ℹ]فراموش کردن

   💬فَراموژْدَن خاطره‌ها با گذر زمان طبیعی ئَد^[؟]است.

عملواژه

• ️🗣️/فَراموژْدَنْ/^📤 ✍️ بن‌گذشته:«فراموژد»بن‌کنون:«فراموژ»بن‌آینده:«فراموژین»

1. عملواژه^[߹]«عَمَلْواژه» فعلی است که برای بیان انجام کاری استفاده می‌شود، مثل «خورد» در «علی غذایش را خورد»؛ نه مثل «است» در «علی پولدار است» که پولداری را به علی منتسب می‌کند. سببی^[߹]«عَمَلْواژه سَبَبی» فعلی است که از روی «مصدر سببی»، مصدری که یک پدیده طبیعی را نشان می‌دهد، ساخته می‌شود؛ مثل، «سوزِژْدْ» در «آتش چوب را سوزِژْد» که گویای یک فعل طبیعی است. کُنادین^[߹]«عَمَلْواژه کُنادین» فعلی است که از روی «مصدر کُنادین»، مصدری که مشخص نیست مفعول متأثر می‌شود یا نه، ساخته می‌شود؛ مثل، «گِرِفت» در «علی دست همسر اش را گرفت» که گویای متأثر شدن دست همسرش است ولی در «علی اطلاعات هه را گرفت» چنین نیست. «فَرامودَن»:^[ℹ]فراموش کردن

   💬انسان‌ها با گذر زمان بسیاری از خاطره‌ها اشان را فَراموژَنْدْ.

ترجمه

مصدر سببی «فرامودن»
انگلیسی: forget