عرفاء:مصدر
ظاهر
«مصدر» واژهای است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم میشود. اغلب اسم یک فرایند است، مثل «خوردن» و «ثَبْتِشْتَن ([؟] مورد ثبتشدن قرا داده شدن)»؛ ولی گاهی اسم یک رابطه است، مثل «بودن» و «ئِدَن ([؟] استن؛ بودن (فعل ربط))».
«مصدر» واژهای است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم میشود. اغلب اسم یک فرایند است، مثل «خوردن» و «ثَبْتِشْتَن ([؟] مورد ثبتشدن قرا داده شدن)»؛ ولی گاهی اسم یک رابطه است، مثل «بودن» و «ئِدَن ([؟] استن؛ بودن (فعل ربط))».