شفعدن
ظاهر
مصدر «شَفِعْدَن»، به معنی «مورد شفاعت قرار دادن»، از «شفعـ + ـدن [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] » ساختهشده است؛ و بن گذشته (ماضی)، کنون (مضارع)، و آینده اش، به ترتیب، «شَفِعْد»، «آواثاء:شفع»، و «آواثاء:شفعن» میباشد.
فارسی
مصدر
- ️تلفظ: /شَفِعْدَن/📥 ریشهشناسی: شفعـ + ـدن [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.]
- تعریف «شفعدن». فرایند درخواستن گذشتن از گناه کسی: [💬یا بعبارتی «مورد شفاعت قرار دادن»]
- مثال. مادرهای دانشآموزان اَذِّیَتْکار ([؟] اذیتکار) تقریبا سالی یکبار نیازمند شَفِعْدَن (؟ مورد شفاعت قرار دادن) فرزندان اِشان ([؟] آنها/خودشان) بشوند.
عملواژه
- ️تلفظ: /شَفِعْدَن/📥 بن ماضی، مضارع، و آینده مصدر «شفعدن»: ▶ «شَفِعْد» (بنگذشته «شفعدن»)، «آواثاء:شفع» (بنکنون «شفعدن»)، «آواثاء:شفعن» (بنآینده «شفعدن») ◀
- تعریف «شفعدن». گذشتن از گناه کسی را درخواستن: [💬یا بعبارتی «مورد شفاعت قرار دادن»]
- مثال. حسن را مادر اَش ([؟] آن) شَفِعْد (؟ شفاعت کرد).
عَمَلْواژههای ناوَقْعائی فَرْمانی سادی «شَفِعْدَن» 「؟」 🎯 💡 🌟 | |||||||
نَهادْنَما | تَکْتایی | جَمْعْتایی | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «من» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تو» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «او» است.] | یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «مَنان ([؟] ما (ضمیر اول شخص جمع))» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تُویان ([؟] شما (ضمیر دوم شخص جمع))» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «اویان ([؟] آنها (ضمیر سوم شخص جمع انسانی))» است.] | ||
مثبت [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/مثبت] | - | آواثاء:بشفع | - | - | آواثاء:بشفعید | - | |
منفی [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/منفی] | - | آواثاء:نشفع | - | - | آواثاء:نشفعید | - |
ترجمه
درخواستن گذشتن
- ترجمه (معادل) انگلیسی «شفعدن»: intercede
همصدرها
هممصدرهای ناصَریح «شَفِعْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ناصَریح | کُنْمادین«ـمـ» [※ میانوند «ـمـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر ناگذرا استفاده میشود؛ مثل، «ذِکْرِمْدَن ([؟] متذکر شدن (دچار یادآوردن خود شدن))» در «احتمالا با این متن بِذِکْرِمَد ([؟] متذکر بشود)».] | [[شفعمدن|آواثاء:شفعمدن]] ([؟] معناء:شفعمدن) | [[شفعمادن|آواثاء:شفعمادن]] ([؟] معناء:شفعمادن) | [[شفعماندن|آواثاء:شفعماندن]] ([؟] معناء:شفعماندن) | [[شفعماردن|آواثاء:شفعماردن]] ([؟] معناء:شفعماردن) | [[شفعمابدن|آواثاء:شفعمابدن]] ([؟] معناء:شفعمابدن) | [[شفعمژدن|آواثاء:شفعمژدن]] ([؟] معناء:شفعمژدن) |
کُنادین- | شَفِعْدَن ([؟] مورد شفاعت قرار دادن) | [[شفعادن|آواثاء:شفعادن]] ([؟] معناء:شفعادن) | [[شفعاندن|آواثاء:شفعاندن]] ([؟] معناء:شفعاندن) | [[شفعاردن|آواثاء:شفعاردن]] ([؟] معناء:شفعاردن) | [[شفعابدن|آواثاء:شفعابدن]] ([؟] معناء:شفعابدن) | [[شفعژدن|آواثاء:شفعژدن]] ([؟] معناء:شفعژدن) | |
کُناشْتین«ـ*شـ» [※ میانوند «ـشـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر مجهول ناگذرا استفاده میشود؛ مثل، «بَهْرِشْتَن ([؟] استفاده شدن)» در «چسب هه ([؟] مذکور؛ یادشده) بِبَهْرِشَد (؟ استفاده میشود)».] | [[شفعشتن|آواثاء:شفعشتن]] ([؟] معناء:شفعشتن) | [[شفعاشتن|آواثاء:شفعاشتن]] ([؟] معناء:شفعاشتن) | [[شفعانشتن|آواثاء:شفعانشتن]] ([؟] معناء:شفعانشتن) | [[شفعارشتن|آواثاء:شفعارشتن]] ([؟] معناء:شفعارشتن) | [[شفعابشتن|آواثاء:شفعابشتن]] ([؟] معناء:شفعابشتن) | [[شفعژشتن|آواثاء:شفعژشتن]] ([؟] معناء:شفعژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـش*ـ» [※ میانوند «ـشـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر مجهول گذرا استفاده میشود؛ مثل، «خُورِشانْدَن ([؟] مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار دادن)» در «علی غذا اَم ([؟] من/خودم) را خُورِشانْد ([؟] مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار داد)».] | - | - | [[شفعشاندن|آواثاء:شفعشاندن]] ([؟] معناء:شفعشاندن) | [[شفعشاردن|آواثاء:شفعشاردن]] ([؟] معناء:شفعشاردن) | [[شفعشابدن|آواثاء:شفعشابدن]] ([؟] معناء:شفعشابدن) | [[شفعشژدن|آواثاء:شفعشژدن]] ([؟] معناء:شفعشژدن) |
هممصدرهای نااَثَری «شَفِعْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
نااَثَری | کُنْمادین«ـفمـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/فم] | [[شفعفمدن|آواثاء:شفعفمدن]] ([؟] معناء:شفعفمدن) | [[شفعفمادن|آواثاء:شفعفمادن]] ([؟] معناء:شفعفمادن) | [[شفعفماندن|آواثاء:شفعفماندن]] ([؟] معناء:شفعفماندن) | [[شفعفماردن|آواثاء:شفعفماردن]] ([؟] معناء:شفعفماردن) | [[شفعفمابدن|آواثاء:شفعفمابدن]] ([؟] معناء:شفعفمابدن) | [[شفعفمژدن|آواثاء:شفعفمژدن]] ([؟] معناء:شفعفمژدن) |
کُنادین«ـفـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/ف] | [[شفعفتن|آواثاء:شفعفتن]] ([؟] معناء:شفعفتن) | [[شفعفادن|آواثاء:شفعفادن]] ([؟] معناء:شفعفادن) | [[شفعفاندن|آواثاء:شفعفاندن]] ([؟] معناء:شفعفاندن) | [[شفعفاردن|آواثاء:شفعفاردن]] ([؟] معناء:شفعفاردن) | [[شفعفابدن|آواثاء:شفعفابدن]] ([؟] معناء:شفعفابدن) | [[شفعفژدن|آواثاء:شفعفژدن]] ([؟] معناء:شفعفژدن) | |
کُناشْتین«ـف*شـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/ف*ش] | [[شفعفشتن|آواثاء:شفعفشتن]] ([؟] معناء:شفعفشتن) | [[شفعفاشتن|آواثاء:شفعفاشتن]] ([؟] معناء:شفعفاشتن) | [[شفعفانشتن|آواثاء:شفعفانشتن]] ([؟] معناء:شفعفانشتن) | [[شفعفارشتن|آواثاء:شفعفارشتن]] ([؟] معناء:شفعفارشتن) | [[شفعفابشتن|آواثاء:شفعفابشتن]] ([؟] معناء:شفعفابشتن) | [[شفعفژشتن|آواثاء:شفعفژشتن]] ([؟] معناء:شفعفژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـشف*ـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/شف*] | - | - | [[شفعشفاندن|آواثاء:شفعشفاندن]] ([؟] معناء:شفعشفاندن) | [[شفعشفاردن|آواثاء:شفعشفاردن]] ([؟] معناء:شفعشفاردن) | [[شفعشفابدن|آواثاء:شفعشفابدن]] ([؟] معناء:شفعشفابدن) | [[شفعشفژدن|آواثاء:شفعشفژدن]] ([؟] معناء:شفعشفژدن) |
هممصدرهای اَثَری «شَفِعْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
اَثَری | کُنْمادین«ـخمـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خم] | [[شفعخمدن|آواثاء:شفعخمدن]] ([؟] معناء:شفعخمدن) | [[شفعخمادن|آواثاء:شفعخمادن]] ([؟] معناء:شفعخمادن) | [[شفعخماندن|آواثاء:شفعخماندن]] ([؟] معناء:شفعخماندن) | [[شفعخماردن|آواثاء:شفعخماردن]] ([؟] معناء:شفعخماردن) | [[شفعخمابدن|آواثاء:شفعخمابدن]] ([؟] معناء:شفعخمابدن) | [[شفعخمژدن|آواثاء:شفعخمژدن]] ([؟] معناء:شفعخمژدن) |
کُنادین«ـخـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خ] | [[شفعختن|آواثاء:شفعختن]] ([؟] معناء:شفعختن) | [[شفعخادن|آواثاء:شفعخادن]] ([؟] معناء:شفعخادن) | [[شفعخاندن|آواثاء:شفعخاندن]] ([؟] معناء:شفعخاندن) | [[شفعخاردن|آواثاء:شفعخاردن]] ([؟] معناء:شفعخاردن) | [[شفعخابدن|آواثاء:شفعخابدن]] ([؟] معناء:شفعخابدن) | [[شفعخژدن|آواثاء:شفعخژدن]] ([؟] معناء:شفعخژدن) | |
کُناشْتین«ـخ*شـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خ*ش] | [[شفعخشتن|آواثاء:شفعخشتن]] ([؟] معناء:شفعخشتن) | [[شفعخاشتن|آواثاء:شفعخاشتن]] ([؟] معناء:شفعخاشتن) | [[شفعخانشتن|آواثاء:شفعخانشتن]] ([؟] معناء:شفعخانشتن) | [[شفعخارشتن|آواثاء:شفعخارشتن]] ([؟] معناء:شفعخارشتن) | [[شفعخابشتن|آواثاء:شفعخابشتن]] ([؟] معناء:شفعخابشتن) | [[شفعخژشتن|آواثاء:شفعخژشتن]] ([؟] معناء:شفعخژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـشخ*ـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/شخ*] | - | - | [[شفعشخاندن|آواثاء:شفعشخاندن]] ([؟] معناء:شفعشخاندن) | [[شفعشخاردن|آواثاء:شفعشخاردن]] ([؟] معناء:شفعشخاردن) | [[شفعشخابدن|آواثاء:شفعشخابدن]] ([؟] معناء:شفعشخابدن) | [[شفعشخژدن|آواثاء:شفعشخژدن]] ([؟] معناء:شفعشخژدن) |