ذکرامیدن

فارسی

مصدر

• ️🗣️/ذِکْرامیدَن/^📤 🌐ذکر + ـامـ + ـیدن

1. مصدر^[߹]«مصدر» واژه‌ای است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم می‌شود. اغلب اسم یک فرایند است، مثل «خوردن» و «گفتن»؛ ولی گاهی ممکن است اسم یک رابطه باشد، مثل «بودن» و «باشیدن». گزارشی^[߹]«مصدر گُزارشی» مصدری است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شود که صریحاً مسئول بودن یا نبودن فاعل را نشان نمی‌دهد؛ مثل، «بریدن» در «علی کیک هه را برید» که گویای ارادی بودن کار «علی» است، ولی در «چاقو دست ام را برید» گویای ارادی بودن کار چاقو نیست. کُنْمادین^[߹]«مصدر کُنْمادین» مصدری است که به «ـمیدن»، «ـمادن»، «ـماندن»، «ـماردن»، یا «ـمژدن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شوند که مفعول ندارند؛ مثل، «صُلْحامیدَن» در «پس از سربازی، رفتار اش صُلحامید» که بمعنی «پس از سربازی رفتارش اصلاح شد» است. «ذِکْریدَن:»:^[ℹ]به یاد آوردن؛ متذکر شدن

   💬ذِکْرامیدَن نتیجه برخی کارها اشان ممکنه برایشان سودمند باشد.

عملواژه

• ️🗣️/ذِکْرامیدَن/^📤 ✍️ بن‌گذشته:«ذکرامید»بن‌کنون:«ذکرام»بن‌آینده:«ذکرامین»

1. عملواژه^[߹]«عَمَلْواژه» فعلی است که برای بیان انجام کاری استفاده می‌شود، مثل «خورد» در «علی غذایش را خورد»؛ نه مثل «است» در «علی پولدار است» که پولداری را به علی منتسب می‌کند. گزارشی^[߹]«عَمَلْواژه گُزارشی» فعلی است که از روی «مصدر گزارشی»، مصدری که صریحا ارادی بودن یا نبودن کار انجام شده را نشان نمی‌دهد، ساخته می‌شود؛ مثل، «برید» در «چاقو دست ام را برید» که گویای مسئول بودن «چاقو» نیست. کُنْمادین^[߹]«عَمَلْواژه کُنْمادین» فعلی بدون مفعول است که از روی «مصدر کُنْمادین» ساخته می‌شود؛ مثل، «صُلْحامید» در «علی پس از خدمت صُلْحامید» که بمعنی «حسن پس از خدمت اصلاح شد» است. «ذِکْریدَن:»:^[ℹ]به یاد آوردن؛ متذکر شدن

   💬قطعا کسی که بترسد با این نشانه‌ها ذِکْرامَد.

ترجمه

مصدر کنمادین «ذکریدن»
انگلیسی: remember