حللدن
ظاهر
مصدر «حَلِلْدَن»، به معنی «مورد حلالبودن قرار دادن»، از «حللـ + ـدن [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] » ساختهشده است؛ و بن گذشته (ماضی)، کنون (مضارع)، و آینده اش، به ترتیب، «حَلِلْد»، «حَلِل»، و «حَلِلْن» میباشد.
فارسی
مصدر
- ️تلفظ: /حَلِلْدَن/📥 ریشهشناسی: حللـ + ـدن [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] متضاد «حللدن»: حَرِمْدَن ([؟] حرام کردن (دارای حریم کردن))
- تعریف «حللدن». فرایند وَضْعیدَن ([؟] وضع کردن) یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حد رَوائی ([؟] روایی (جایزی)) برای فعل هی ([؟] حرف نکره مفرد و جمع): [💬یا بعبارتی «مورد حلالبودن قرار دادن»]
- مثال. حَلِلْدَن (؟ مورد حلالبودن قرار دادن) خوردن گوشت گوسفند لطف خدا ئَد ([؟] است).
عملواژه
- ️تلفظ: /حَلِلْدَن/📥 بن ماضی، مضارع، و آینده مصدر «حللدن»: ▶ «حَلِلْد» (بنگذشته «حللدن»)، «حَلِل» (بنکنون «حللدن»)، «حَلِلْن» (بنآینده «حللدن») ◀
- تعریف «حللدن». یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حد رَوائی ([؟] روایی (جایزی)) را برای فعل هی ([؟] حرف نکره مفرد و جمع) وَضْعیدَن ([؟] وضع کردن): [💬یا بعبارتی «مورد حلالبودن قرار دادن»]
- مثال. خدا خوردن گوشت گوسفند را حَلِلْدِه (؟ حلال کرده).
عَمَلْواژههای ناوَقْعائی فَرْمانی سادی «حَلِلْدَن» 「؟」 🎯 💡 🌟 | |||||||
نَهادْنَما | تَکْتایی | جَمْعْتایی | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «من» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تو» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «او» است.] | یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «مَنان ([؟] ما (ضمیر اول شخص جمع))» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تُویان ([؟] شما (ضمیر دوم شخص جمع))» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «اویان ([؟] آنها (ضمیر سوم شخص جمع انسانی))» است.] | ||
مثبت [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/مثبت] | - | آواثاء:بحلل | - | - | آواثاء:بحللید | - | |
منفی [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/منفی] | - | آواثاء:نحلل | - | - | آواثاء:نحللید | - |
ترجمه
وَضْعیدَن (؟ وضع کردن) حد رَوائی (؟ روایی (جایزی))
- ترجمه (معادل) انگلیسی «حللدن»: To make lawful؛ ترجمه (معادل) نگاراء:T+/legalize «حللدن»: To legalize؛ ترجمه (معادل) نگاراء:T+/declare «حللدن»: To declare halal
همصدرها
هممصدرهای ناصَریح «حَلِلْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
ناصَریح | کُنْمادین«ـمـ» [※ میانوند «ـمـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر ناگذرا استفاده میشود؛ مثل، «ذِکْرِمْدَن ([؟] متذکر شدن (دچار یادآوردن خود شدن))» در «احتمالا با این متن بِذِکْرِمَد ([؟] متذکر بشود)».] | [[حللمدن|آواثاء:حللمدن]] ([؟] معناء:حللمدن) | [[حللمادن|آواثاء:حللمادن]] ([؟] معناء:حللمادن) | [[حللماندن|آواثاء:حللماندن]] ([؟] معناء:حللماندن) | [[حللماردن|آواثاء:حللماردن]] ([؟] معناء:حللماردن) | [[حللمابدن|آواثاء:حللمابدن]] ([؟] معناء:حللمابدن) | [[حللمژدن|آواثاء:حللمژدن]] ([؟] معناء:حللمژدن) |
کُنادین- | حَلِلْدَن ([؟] مورد حلالبودن قرار دادن) | [[حللادن|آواثاء:حللادن]] ([؟] معناء:حللادن) | [[حللاندن|آواثاء:حللاندن]] ([؟] معناء:حللاندن) | [[حللاردن|آواثاء:حللاردن]] ([؟] معناء:حللاردن) | [[حللابدن|آواثاء:حللابدن]] ([؟] معناء:حللابدن) | [[حللژدن|آواثاء:حللژدن]] ([؟] معناء:حللژدن) | |
کُناشْتین«ـ*شـ» [※ میانوند «ـشـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر مجهول ناگذرا استفاده میشود؛ مثل، «بَهْرِشْتَن ([؟] استفاده شدن)» در «چسب هه ([؟] مذکور؛ یادشده) بِبَهْرِشَد (؟ استفاده میشود)».] | [[حللشتن|آواثاء:حللشتن]] ([؟] معناء:حللشتن) | [[حللاشتن|آواثاء:حللاشتن]] ([؟] معناء:حللاشتن) | [[حللانشتن|آواثاء:حللانشتن]] ([؟] معناء:حللانشتن) | [[حللارشتن|آواثاء:حللارشتن]] ([؟] معناء:حللارشتن) | [[حللابشتن|آواثاء:حللابشتن]] ([؟] معناء:حللابشتن) | [[حللژشتن|آواثاء:حللژشتن]] ([؟] معناء:حللژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـش*ـ» [※ میانوند «ـشـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما ناکُنائی» است که برای ساختن مصدر مجهول گذرا استفاده میشود؛ مثل، «خُورِشانْدَن ([؟] مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار دادن)» در «علی غذا اَم ([؟] من/خودم) را خُورِشانْد ([؟] مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار داد)».] | - | - | [[حللشاندن|آواثاء:حللشاندن]] ([؟] معناء:حللشاندن) | [[حللشاردن|آواثاء:حللشاردن]] ([؟] معناء:حللشاردن) | [[حللشابدن|آواثاء:حللشابدن]] ([؟] معناء:حللشابدن) | [[حللشژدن|آواثاء:حللشژدن]] ([؟] معناء:حللشژدن) |
هممصدرهای نااَثَری «حَلِلْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
نااَثَری | کُنْمادین«ـفمـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/فم] | [[حللفمدن|آواثاء:حللفمدن]] ([؟] معناء:حللفمدن) | [[حللفمادن|آواثاء:حللفمادن]] ([؟] معناء:حللفمادن) | [[حللفماندن|آواثاء:حللفماندن]] ([؟] معناء:حللفماندن) | [[حللفماردن|آواثاء:حللفماردن]] ([؟] معناء:حللفماردن) | [[حللفمابدن|آواثاء:حللفمابدن]] ([؟] معناء:حللفمابدن) | [[حللفمژدن|آواثاء:حللفمژدن]] ([؟] معناء:حللفمژدن) |
کُنادین«ـفـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/ف] | [[حللفتن|آواثاء:حللفتن]] ([؟] معناء:حللفتن) | [[حللفادن|آواثاء:حللفادن]] ([؟] معناء:حللفادن) | [[حللفاندن|آواثاء:حللفاندن]] ([؟] معناء:حللفاندن) | [[حللفاردن|آواثاء:حللفاردن]] ([؟] معناء:حللفاردن) | [[حللفابدن|آواثاء:حللفابدن]] ([؟] معناء:حللفابدن) | [[حللفژدن|آواثاء:حللفژدن]] ([؟] معناء:حللفژدن) | |
کُناشْتین«ـف*شـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/ف*ش] | [[حللفشتن|آواثاء:حللفشتن]] ([؟] معناء:حللفشتن) | [[حللفاشتن|آواثاء:حللفاشتن]] ([؟] معناء:حللفاشتن) | [[حللفانشتن|آواثاء:حللفانشتن]] ([؟] معناء:حللفانشتن) | [[حللفارشتن|آواثاء:حللفارشتن]] ([؟] معناء:حللفارشتن) | [[حللفابشتن|آواثاء:حللفابشتن]] ([؟] معناء:حللفابشتن) | [[حللفژشتن|آواثاء:حللفژشتن]] ([؟] معناء:حللفژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـشف*ـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/شف*] | - | - | [[حللشفاندن|آواثاء:حللشفاندن]] ([؟] معناء:حللشفاندن) | [[حللشفاردن|آواثاء:حللشفاردن]] ([؟] معناء:حللشفاردن) | [[حللشفابدن|آواثاء:حللشفابدن]] ([؟] معناء:حللشفابدن) | [[حللشفژدن|آواثاء:حللشفژدن]] ([؟] معناء:حللشفژدن) |
هممصدرهای اَثَری «حَلِلْدَن» | |||||||
سانَّما[+ «ـدن/ـتن» [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، میگویند.] ] | گُزارِشی- | گُزاری«ـا» [※ میانوند «ـا» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن عاقل یا با اراده بودن فاعل استفاده میشود؛ مثل «اِرْثادَن ([؟] معناء:ارثادن)».] | اَنْگیزی«ـانـ» [※ میانوند «ـانـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله کسی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده مجاب شده، استفاده میشود؛ مثل «قَبولانْدَن ([؟] مورد پذیرفتهشدن قرار دادن)».] | سَبَبی«ـار» [※ میانوند «ـار» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل بوسیله سیستمی که توسط یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) فاعل عاقل و با اراده برنامهریزی شده، استفاده میشود؛ مثل «اِجْرارْدَنْ ([؟] توسط سیستم به اجرا در آوردن)».] | باعِثی«ـابـ» [※ میانوند «ـابـ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن انجام فعل توسط پدیدهای بوسیله کسی که مجاب یا مجبور شده، استفاده میشود؛ مثل «خورابْدَن ([؟] معناء:خورابدن)» در «سرما گندمها را [به پرندگان] خُورابْد (؟ معناء:خورابد)».] | حَقایی«ـژ» [※ میانوند «ـژ» یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) «سانَّما کُنائی» است که برای نشاندادن فعلی است که براثر یِه ([؟] یک (حرف تعریف نامعین مفرد)) حقیقت یا واقعیت رخمیدهد، استفاده میشود؛ مثل «فَراموژْدَن ([؟] فراموش کردن)» در «اسم دوستم را فَراموژْدَم (؟ معناء:فراموژدم)».] | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
اَثَری | کُنْمادین«ـخمـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خم] | [[حللخمدن|آواثاء:حللخمدن]] ([؟] معناء:حللخمدن) | [[حللخمادن|آواثاء:حللخمادن]] ([؟] معناء:حللخمادن) | [[حللخماندن|آواثاء:حللخماندن]] ([؟] معناء:حللخماندن) | [[حللخماردن|آواثاء:حللخماردن]] ([؟] معناء:حللخماردن) | [[حللخمابدن|آواثاء:حللخمابدن]] ([؟] معناء:حللخمابدن) | [[حللخمژدن|آواثاء:حللخمژدن]] ([؟] معناء:حللخمژدن) |
کُنادین«ـخـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خ] | [[حللختن|آواثاء:حللختن]] ([؟] معناء:حللختن) | [[حللخادن|آواثاء:حللخادن]] ([؟] معناء:حللخادن) | [[حللخاندن|آواثاء:حللخاندن]] ([؟] معناء:حللخاندن) | [[حللخاردن|آواثاء:حللخاردن]] ([؟] معناء:حللخاردن) | [[حللخابدن|آواثاء:حللخابدن]] ([؟] معناء:حللخابدن) | [[حللخژدن|آواثاء:حللخژدن]] ([؟] معناء:حللخژدن) | |
کُناشْتین«ـخ*شـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/خ*ش] | [[حللخشتن|آواثاء:حللخشتن]] ([؟] معناء:حللخشتن) | [[حللخاشتن|آواثاء:حللخاشتن]] ([؟] معناء:حللخاشتن) | [[حللخانشتن|آواثاء:حللخانشتن]] ([؟] معناء:حللخانشتن) | [[حللخارشتن|آواثاء:حللخارشتن]] ([؟] معناء:حللخارشتن) | [[حللخابشتن|آواثاء:حللخابشتن]] ([؟] معناء:حللخابشتن) | [[حللخژشتن|آواثاء:حللخژشتن]] ([؟] معناء:حللخژشتن) | |
کُنِشانْدین«ـشخ*ـ» [※ فراثاء:بنواج/سانما/ناکنائی/شخ*] | - | - | [[حللشخاندن|آواثاء:حللشخاندن]] ([؟] معناء:حللشخاندن) | [[حللشخاردن|آواثاء:حللشخاردن]] ([؟] معناء:حللشخاردن) | [[حللشخابدن|آواثاء:حللشخابدن]] ([؟] معناء:حللشخابدن) | [[حللشخژدن|آواثاء:حللشخژدن]] ([؟] معناء:حللشخژدن) |