آشندن
مصدر «آشِنْدَن»، به معنی «مورد آشنایی قرار دادن»، از «آشنـ + ـدن [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] » ساخته‌شده است؛ و بن گذشته (ماضی)، کنون (مضارع)، و آینده اش، به ترتیب، «آشِنْد»، «آواثاء:آشن»، و «آواثاء:آشنین» می‌باشد.
فارسی
مصدر
- ️تلفظ: /آشِنْدَن/📥 ❖ریشه‌شناسی: آشنـ + ـدن [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.]
- تعریف «آشندن». فرایند شِناسانْدَن ([؟] مورد شناخته‌شدن قرار دادن) اِبْتِدانِه ([؟] بشکل ابتدایی) چیزی به کسی: [💬یا بعبارتی «مورد آشنایی قرار دادن»]
عملواژه
- ️تلفظ: /آشِنْدَن/📥 بن ماضی، مضارع، و آینده مصدر «آشندن»: ▶ «آشِنْد» (بن‌گذشته «آشندن»)، «آواثاء:آشن» (بن‌کنون «آشندن»)، «آواثاء:آشنین» (بن‌آینده «آشندن») ◀
- تعریف «آشندن». چیزی را اِبْتِدانِه ([؟] بشکل ابتدایی) به کسی شِناسانْدَن ([؟] مورد شناخته‌شدن قرار دادن): [💬یا بعبارتی «مورد آشنایی قرار دادن»]
| عَمَلْواژه‌های ناوَقْعائی فَرْمانی سادی «آشِنْدَن»「؟」 🎯 💡 🌟 | |||||||
| نَهادْنَما | تَکْتایی | جَمْعْتایی | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «من» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تو» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «او» است.] | یکم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «مَنان ([؟] ما (ضمیر اول شخص جمع))» است.] | دوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «تُویان ([؟] شما (ضمیر دوم شخص جمع))» است.] | سوم [※ اگر نهاد انسان یا موجود عاقل باشد، معادل ضمیر «اویان ([؟] آن‌ها (ضمیر سوم شخص جمع انسانی))» است.] | ||
| مثبت [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/مثبت] | - | آواثاء:بآشن | - | - | آواثاء:بآشنید | - | |
| منفی [※ فراثاء:بنجمله/عملواژه/ناوقعائی/فرمانی/سادی/منفی] | - | آواثاء:نآشن | - | - | آواثاء:نآشنید | - | |
ترجمه
شِناسانْدَن (؟ مورد شناخته‌شدن قرار دادن) اِبْتِدانِه (؟ بشکل ابتدایی)
- ترجمه (معادل) انگلیسی «آشندن»: To acquaint