عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/ناصریح/کناشتین
«سانَّمای ناصَریح کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، می‌گویند.] است که برای ساختن مصدر مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «ثَبْتِشْتَن ([؟] ثبت شدن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «ثَبْتیدَن ([؟] مورد ثبت‌شدن قرار دادن)» است.