عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/ناصریح/کناشتین

«سانَّمای ناصَریح کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [^※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه هستند.] است که برای ساختن مصدر مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «ثَبْتِشْتَن (^[؟] ثبت شدن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «ثَبْتیدَن (^[؟] مورد ثبت‌شدن قرار دادن)» است.