عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/ناصریح/کناشتین
«سانَّمای ناصَریح کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] است که برای ساختن مصدر مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «ثَبْتِشْتَن ([؟] مورد ثبت‌شدن قرا داده شدن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «ثَبْتیدَن ([؟] مورد ثبت‌شدن قرار دادن)» است.