عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/تکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی تَکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «تـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در تعریف مصدر جدید، فاعل در نقش «فاعل» مصدری که مفعولش «فاعل» مصدر گذرا «مصدرساز» است، می‌باشد؛ مثلا، برای «تَآگَهْتَن ([؟] مورد آگاهی‌یافته قرار دادن)»:
- مثال. رانندگان را از خطر ریخِش ([؟] روند ریختن (ریزش)) کوه تَآگَهْت (؟ مورد آگاهی‌یافته قرار داد).ترجمه: رانندگان را از خطر ریزش کوه آگاه کردم.
مفعول (جارچی اش)، در نقش «فاعل» مصدر «آگَهِتْن ([؟] معناء:آگهتن)» است:
- مثال. ریخْتاو ([؟] اتفاق ریزش قسمتی) کوه در جاده را آواثاء:آگهتم (؟ معناء:آگهتم).ترجمه: از ریزش کوه در جاده آگاه شدم.