عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/نااثری/کناشتین
«سانَّمای نااَثَری کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] است که برای ساختن مصدر نااَثَری مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «جایْفِشْتَن ([؟] مورد جای‌دهی قرار گرفتن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «جایْدَن ([؟] جا دادن)» است.