عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/اثری/کناشتین

«سانَّمای اَثَری کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [^※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] است که برای ساختن مصدر اَثَری مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «جایْخِشْتَن (^[؟] مورد جای‌دهی قرار گرفتن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «جایْدَن (^[؟] جا دادن)» است.