عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/اثری/کناشتین
«سانَّمای اَثَری کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده می‌شوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه هستند.] است که برای ساختن مصدر اَثَری مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «جایْخِشْتَن ([؟] مورد جای‌دهی قرار گرفتن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «جایْدَن ([؟] جا دادن)» است.