عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/اثری/کناشتین
«سانَّمای اَثَری کُناشْتین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» پیش از مصدرنما [※ «مَصْدَرْنَما» به هر یک از پسوندهای «ـدن» و «ـتن» که نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه اند، می‌گویند.] است که برای ساختن مصدر اَثَری مجهول استفاده می‌شود؛ مثل «جایْخِشْتَن ([؟] مورد جای‌دهی قرار گرفتن)» که حالت «کُناشْتین» مصدر «جایْدَن ([؟] جا دادن)» است.