عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/تکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی تَکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «تـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در مصدر جدید، «مفعول» در جایگاه «فاعل» مصدر پایه می‌باشد؛ مثلا، در «تَآگَهْدَن ([؟] مورد آگاهی‌یافته قرار دادن)» (آگاهی دادن) «مفعول» چیزی است که آگاهی بیابد:
- مثال. رانندگان را از خطر ریخِش ([؟] روند ریختن (ریزش)) کوه تَآگَهْد (؟ مورد آگاهی‌یافته قرار داد).ترجمه: رانندگان را از خطر ریزش کوه آگاه کردم.
به‌عبارتی، «مفعول» (رانندگان) در جایگاه «فاعل» مصدر «آگَهْدَن ([؟] مورد آگاهی‌یافتن قرار دادن)» است: