قبولاندن

فارسی

مصدر

• ️🗣️/قَبولانْدَن/^📤 🌐قبولـ + -اندن

1. مصدر^[߹]«مصدر» واژه‌ای است که به «ـدن» یا «ـتن» ختم می‌شود. اغلب اسم یک فرایند است، مثل «خوردن» و «گفتن»؛ ولی گاهی ممکن است اسم یک رابطه باشد، مثل «بودن» و «باشیدن». انگیزی^[߹]«مصدر اَنْگیزی» مصدری است که به «ـاندن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شود که گویای مجاب کردن کسی به انجام کاری است؛ مثل، «خوراندن» در «علی کباب ام را به حسن خوراند» که گویای مجاب شدن «حسن» توسط «علی» برای خوردن «کبابم» است. کُنادین^[߹]«مصدر کُنادین» مصدری است که به «ـدن/ـتن»، «ـادن»، «ـاندن»، «ـاردن»، یا «ـژدن» ختم می‌شود و برای ساختن فعل‌هایی استفاده می‌شود که صریحا گویای متاثر بودن یا نبودن مفعول نیستند؛ مثل، «برداشتن» در «کیف ام را برداشتم» که گویای متاثر بودن «کیفم» است، ولی در «داده‌ها را از پایگاه‌داده برداشتم» چنین نیست. «قَبولیدَن»:^[ℹ]مورد پذیرش قرار دادن

   💬برای قَبولانْدَن خواسته ات به پدر ات، ازطریق مادر ات بِپیش^[؟]پیش برو.

عملواژه

• ️🗣️/قَبولانْدَن/^📤 ✍️ بن‌گذشته:«قبولاند»بن‌کنون:«قبولان»بن‌آینده:«قبولانین»

1. عملواژه^[߹]«عَمَلْواژه» فعلی است که برای بیان انجام کاری استفاده می‌شود، مثل «خورد» در «علی غذایش را خورد»؛ نه مثل «است» در «علی پولدار است» که پولداری را به علی منتسب می‌کند. انگیزی^[߹]«عَمَلْواژه اَنْگیزی» فعلی است که از روی «مصدر انگیزی»، مصدری که مجاب کنندگی را نشان می‌دهد، ساخته می‌شود؛ مثل، «خوراند» در «علی کبابم را به حسن خوراند» که گویای مسئول بودن «حسن» نیست. کُنادین^[߹]«عَمَلْواژه کُنادین» فعلی است که از روی «مصدر کُنادین»، مصدری که مشخص نیست مفعول متأثر می‌شود یا نه، ساخته می‌شود؛ مثل، «گِرِفت» در «علی دست همسر اش را گرفت» که گویای متأثر شدن دست همسرش است ولی در «علی اطلاعات هه را گرفت» چنین نیست. «قَبولیدَن»:^[ℹ]مورد پذیرش قرار دادن

   💬ازطریق مادر ام، خواسته ام را به پدر ام قَبولانْدَم.

ترجمه

مصدر انگیزی «قبولیدن»
انگلیسی: persuade