عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/اکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی اُکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «اُ-» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در تعریف مصدر جدید، فاعل در نقش «عامل مکمل [※ فراثاء:عامل مکمل] » و مفعول در نقش «مفعول» فعل «مصدرساز» می‌باشد؛ مثلا، برای «کارِسْتَن ([؟] مورد وظیفه کاری شدن قرار دادن)»، «عامل مکمل» کسی است که وظیفه‌ها بهش داده می‌شود - در مثال زیر «علی»:
- مثال. کار ها ([؟] حرف معرفه جمع) را به علی کارِسْتَم (؟ مورد وظیفه کاری شدن قرار دادم).ترجمه: آن کارها را تسک علی کردم.
پس، فاعل «اُکارِسْتَن ([؟] مورد دریافت‌کننده وظیفه کاری قرار گرفتن)» (تسک گرفتن)، کسی است که کارها بهش داده می‌شود:
- مثال. علی این کارها را اُکارِسْت (؟ مورد دریافت‌کننده وظیفه کاری قرار گرفت).ترجمه: علی این کارها را بعنوان تسک گرفت.