عرفاء:جملش/آمویین/کنائی
«آمویین کنائی» قیدی است که از بُن مضارع ساخته می‌شود و بر چگونگی، شدت، یا کیفیت «حالت عمل فاعل» دلالت دارد. این قیدها با افزودن یکی از دو پسوندِ «ـانه» یا «ـمانه» به بُن مضارع ساخته می‌شوند، که در اغلب موارد به شکل یا شیوه عمل فاعل اشاره دارند.
- «ـانه»: برای بیان اینکه «حالت عمل فاعل» همان حالتی است که معمولاً مفعول «فعل قیدساز» دارد:
- «ـمانه»: برای بیان اینکه «حالت عمل فاعل» همان حالتی است که معمولاً فاعل «فعل قیدساز» دارد:
- مثال. خودرو هه ([؟] مذکور؛ یادشده) سَریعْمانِه ([؟] با شتابزدگی) از اینجا رُومْد ([؟] مورد رفته شدن قرار گرفت).ترجمه: خودرو با عجله از اینجا رفت.
مثال
- مثال. علی، جُرِمانِه ([؟] به‌شکل مجرم‌ها) به خانه دوست اَش ([؟] آن/آنرا) وُرومْد ([؟] مورد وارد شدن قرار گرفت).ترجمه: علی به‌شکل مجرم‌ها به خانه دوستش وارد شد.
- مثال. علی، جُرِمْمانِه ([؟] به‌شکل مجرم‌شونده) به خانه دوست اَش ([؟] آن/آنرا) وُرومْد ([؟] مورد وارد شدن قرار گرفت).ترجمه: علی به‌شکل مجرم‌شونده به خانه دوستش وارد شد.
- مثال. نرم‌افزار هه ([؟] مذکور؛ یادشده) را نوعِپانِه ([؟] با شیوه شیءگرایی) فَرْمِثْت ([؟] مورد برنامه‌نویسی شدن قرار داد).ترجمه: نرم‌افزار را به‌صورت شیءگرایانه نوشت.
- مثال. نرم‌افزار هه ([؟] مذکور؛ یادشده) را نوُعِپْمانِه ([؟] با شیوه شیءگرا شونده) فَرْمِثْت ([؟] مورد برنامه‌نویسی شدن قرار داد).ترجمه: نرم‌افزار را به‌صورت شیءگرا شونده نوشت.