اشرکتن
ظاهر
مصدر «اَشْرِکْتَن»، بهمعنی «مورد مشترکسازی قرار دادن»، از «اشرکـ + ـتن [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده میشوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] » ساختهشده است؛ و بن گذشته (ماضی)، کنون (مضارع)، و آینده اش، به ترتیب، «اَشِرِکْت»، «اَشِرِک»، و «اَشِرِکْن» میباشد.
فارسی
مصدر
- ️تلفظ: /اَشْرِکْتَن/📥 ریشهشناسی: اشرکـ + ـتن [※ پسوند «ـدن/ـتن»، که «مَصْدَرْنَما» نامیده میشوند، نمایانگر مصدر (اسم فرایند) بودن یک واژه است.] ❖ | متضاد «اشرکتن»: ربطاء:اشرکتن/ضد
- تعریف «اشرکتن». فرایند نِهْدَن ([؟] گذاشتن؛ نهادن) خِصاء ([؟] خاصکن) هی ([؟] حرف نکره مفرد و جمع) در چند چیز: [💬یا بعبارتی «مورد مشترکسازی قرار دادن»]
- مثال. فَرْمِثَنْدِه ([؟] برنامهنویس) هه ([؟] مذکور؛ یادشده) برای اَشْرِکْتَن (؟ مورد مشترکسازی قرار دادن) خوانایی بین کدها اَش ([؟] آن/آنرا)، فَرْمِثْتَن ([؟] مورد برنامهنویسی شدن قرار دادن) نوعِپانِه ([؟] با شیوه شیءگرایی) را فایْد ([؟] مورد منفعتبردن قرار داد).
عملواژه
- ️تلفظ: /اَشْرِکْتَن/📥 بن ماضی، مضارع، و آینده مصدر «اشرکتن»: ▶ «اَشِرِکْت» (بنگذشته «اشرکتن»)، «اَشِرِک» (بنکنون «اشرکتن»)، «اَشِرِکْن» (بنآینده «اشرکتن») ◀
- تعریف «اشرکتن». خِصاء ([؟] خاصکن) هی ([؟] حرف نکره مفرد و جمع) را در چند چیز نِهْدَن ([؟] گذاشتن؛ نهادن): [💬یا بعبارتی «مورد مشترکسازی قرار دادن»]
عَمَلْواژههای وَقِعائی نافَرْجامی سادی «اَشْرِکْتَن»「؟」 🎯 💡 🌟 |
عَمَلْواژههای ناوَقْعائی نافَرْجامی سادی «اَشْرِکْتَن»「؟」 🎯 💡 🌟 |
عَمَلْواژههای ناوَقْعائی فَرْمانی سادی «اَشْرِکْتَن»「؟」 🎯 💡 🌟 |
ترجمه
نِهْدَن (؟ گذاشتن؛ نهادن) خِصاء (؟ خاصکن)
ردهها:
- صفحههای دارای پیوند خراب به پرونده
- واژهها
- واژه فارسی
- مصدر فارسی
- مصدر فارسی عملی
- مصدر فارسی عملی ناصریح
- مصدر فارسی عملی کنایی
- مصدر فارسی عملی کنادین
- مصدر فارسی عملی علنئا
- مصدر فارسی عملی ناصریح کنایی
- مصدر فارسی عملی ناصریح کنادین
- مصدر فارسی عملی کنایی کنادین
- مصدر فارسی عملی ناصریح کنایی کنادین
- مصدر فارسی عملی ناصریح علنئا
- مصدر فارسی عملی کنایی علنئا
- مصدر فارسی عملی کنادین علنئا
- مصدر فارسی عملی کنایی کنادین علنئا
- مصدر فارسی عملی ناصریح کنایی کنادین علنئا