عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/تکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی تُکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «تـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود و نقش مفعول را به انجام‌داده «فعل مصدرساز» تغییر می‌دهد؛ مثل: «تُشُکِرْدَن ([؟] مورد شکرگزاری‌کننده شدن قرار دادن)» و «تُآموزْدَن ([؟] مورد تعلیم قرار دادن)»