عرفاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/کنائی/نااثری/کنشاندین
«سانَّمای نااَثَری کُنِشانْدین»، که نوعی «سانَّمای ناکُنائی» می‌باشد، درواقع میانوند «ـشـ» در ابتدای مصدرساز [※ پسوندی که برای ساختن مصدر به انتهای اسم، صفت، ویا بن‌مضارع چسبانده می‌شود؛ مثل «ـاندن».] است که برای ساختن مصدر نااَثَری مجهول مسبب فرایند (مجهول گذرا) استفاده می‌شود؛ مثل «جایِشْفانْدَن ([؟] مورد جای‌دهی نمونه‌ای، به علت سوق‌یافتگی، قرار دادن)» که حالت «کُنِشانْدین» مصدر «جایْدَن ([؟] جا دادن)» است.