عرفاء:بنواج/سانما/مصدر
«سانَّمای مصدر» میانوندی است که بین «بن‌مصدر» [※ فراثاء:مصدر/بن‌مصدر] و «مصدرنما» (ـدن/ـتن) قرار گرفته و عامل (انسان، سیستم، طبیعت)، حالت عاملیت (معلوم، مجهول)، و حالت مفعول (ناصریح، نااثری، اثری) را مشخص می‌کند؛ مانند «ـاندن» در مصدر «قَبِلانْدَن ([؟] مورد قبول‌یافته شدن قرار دادن)» که برای ساختن مصدر سببی کنادین «قَبِلْدَن ([؟] معناء:قَبلدن)» استفاده شده.