عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/سکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی سِکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «سـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در مصدر جدید، «مفعول» چیزی است که ملزم به گرفتن عمل مصدر پایه شده باشد؛ مثلا، برای «سِکارْدَن ([؟] مورد کار رسانی قرار دادن)» (کار کردن)، «مفعول» چیزی است که برایش کار انجام بشود:
- مثال. چند سال شَرِکْگاه ([؟] تشکل اقتصادی (شرکت)) اِمان ([؟] ما) را سِکارْدَم (؟ مورد کار رسانی قرار دادم).ترجمه: چند سال در شرکتمان کار/خدمت کردم.
به‌عبارتی، «مفعول» (شَرِکْگاه (؟ تشکل اقتصادی (شرکت)) اِمان (؟ ما)) جایی است که در آنجا عمل «کارْدَن ([؟] مورد کارشدن قرار دادن)» انجام بشود: