عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/ایکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی اُیْکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «اُیـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در تعریف مصدر جدید، فاعل در نقش «فاعل» مصدری که مفعولش «مفعول عامل [※ مفعول فعل یک عامل غیر فاعل اصلی] » مصدر انگیزی «مصدرساز» است، می‌باشد؛ مثلا، برای «اُیْجَهِلْدَن ([؟] مورد نادانسته‌شده قرار دادن)»:
- مثال. جای دِقَّتِمْئا ([؟] دقیق) اِشان ([؟] آن‌ها/خودشان) را پَسَز ([؟] پس از) جابجایی‌ها، اُیْجَهِلْدَم (؟ مورد نادانسته‌شده قرار دادم).ترجمه: پس از جابجایی‌ها، جهل از جای دقیقشان را ایجاد کردم.
مفعول (جای دقیق اشان)، در نقش «مفعول عامل» مصدر «جَهِلانْدَن ([؟] مورد نادانسته‌شده قرار دادن)»، حالت انگیزی «جَهِلْدَن ([؟] مورد جهالت‌یافتن قرار دادن)»، است:
- مثال. این اِطْلِعان‌ها ([؟] مطلع‌کن‌ها (اطلاعات)) را جَهِلانْدَم (؟ مورد نادانسته‌شده قرار دادم).ترجمه: این اطلاعات را دچار جهل‌یافتگی کردم.
- مثال. این اِطْلِعان‌ها ([؟] مطلع‌کن‌ها (اطلاعات)) را جَهِلْدَم (؟ مورد جهالت‌یافتن قرار دادم).ترجمه: از این اطلاعات دچار جهالت شدم.