عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/مکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی مِکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «مـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در تعریف مصدر جدید، فاعل در نقش «فاعل» فرایندی که مفعولش در نقش «فاعل» مصدر ناگذرای «مصدرساز» است، می‌باشد؛ مثلا، برای «مِدَعْدَن ([؟] مورد دور رونده‌شو قرار دادن)»:
- مثال. پلنگ هه ([؟] مذکور؛ یادشده) را اَزَش ([؟] از او/آن) مِدَعْدَم (؟ مورد دور رونده‌شو قرار دادم).ترجمه: آن پلنگ را از او دو رو کردم (دفع کردم).
مفعول (پلنگ هه)، در نقش «فاعل» مصدر «دَعِمْدَن ([؟] مورد دور رو قرار گرفتن)»، حالت ناگذرای «دَعْدَن ([؟] مورد دور شو قرار دادن)»، است: