عرفاء:مصدر/عملی/ناصریح/کنایی/کنادین/علنئا/آمویائی/عملائی/مکنین
«مصدر آمویْمائی عَمَلائی مِکُنین» یک نوع مصدر عملی است که با افزودن وَنْدامو «مـ» به بن مضارع یک «مصدر کُنادین عَلَنِئا» ساخته می‌شود. در مصدر جدید، «مفعول» در جایگاه «فاعل» مصدر پایه در حالت ناگذرا می‌باشد؛ مثلا، در «مِدَعْدَن ([؟] مورد دور رونده‌شو قرار دادن)» (دفع‌شونده کردن) «مفعول» چیزی است که دور برود:
- مثال. من پلنگ هه ([؟] مذکور؛ یادشده) را اَزَش ([؟] از او/آن) مِدَعْدَم (؟ مورد دور رونده‌شو قرار دادم).ترجمه: من آن پلنگ را از او دور رو کردم (دفع کردم).
به‌عبارتی، «مفعول» (پلنگ هه (؟ مذکور؛ یادشده)) در جایگاه «فاعل» مصدر «دَعِمْدَن ([؟] مورد دور رو قرار گرفتن)» که شکل ناگذرای «دَعْدَن ([؟] مورد دور رو قرار دادن)» است، می‌باشد: