فراثاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/ش*
میانوند «ـشـ» یک «سانَّما» است، و برای ساختن مصدر مجهول عامل اول (که گذرا است) استفاده میشود؛ مثل، «خُورِشانْدَن ([؟] مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار دادن)» در «علی غذا اَم ([؟] من/خودم) را خُورِشانْد (؟ مورد خوردهشدن به علت سوقیافتگی قرار داد)».