عرفاء:بنواج/سانما/مصدر
«سانَّمای مصدر» میانوندی است که بین «بنمصدر» [※ فراثاء:مصدر/بنمصدر] و «مصدرنما» (ـدن/ـتن) قرار گرفته و رابطه فرایند (مصدر) با فاعل، مفعول، و نهاد را مشخص میکند؛ مانند «ـشـ» در مصدر «آرُمِشْتَن ([؟] معناء:آرمشتن)» که برای ساختن حالت مجهول مصدر «آرمدن» استفاده شده.