فراثاء:بنواج/سانما/مصدر/عملی/ش*

میانوند «ـشـ» یک «سانَّما» است، و برای ساختن مصدر مجهول عامل اول (که گذرا است) استفاده می‌شود؛ مثل، «خُورِشانْدَن (^[؟] مورد خورده‌شدن به علت سوق‌یافتگی قرار دادن)» در «علی غذا اَم (^[؟] من/خودم) را خُورِشانْد (^؟ مورد خورده‌شدن به علت سوق‌یافتگی قرار داد)».